بازنشستگی و از دست دادن موقعیت شغلی و درآمد سالمندان + اهمیت پرستار سالمند

بازنشستگی یکی دیگر از سازگاری های مهم در زندگی یک فرد سالمند است .

این تغییر که با از دست دادن شغل همراه است

معمولا اولین تجربه ناشی از افزایش سن می باشد .

همچنین بازنشستگی نیاز به سازگاری با درآمد کم را به همراه دارد .

 

از دست دادن موقعیت شغلی

بازنشستگی یک وضعیت بسیار دشوار است مخصوصاً در جوامع غربی که ارزش افراد

با میزان سودمندی آنها سنجیده می شود و این مسئله کاملاً جلب توجه می کند .

داشتن شغل به عنوان یک امر ضروری برای فعال بودن

در یک جامعه کارآمد و عضویت در آن محسوب می شود .

خیلی از افراد سالمند امروز طوری پرورش یافته اند که کار کردن برای آنان

یک ارزش اخلاقی محسوب می‌شود و نداشتن شغل به هر دلیلی امری ناخوشایند است .

هویت شغلی به طور قابل توجهی با موقعیت اجتماعی مرتبط است .

با وجود اینکه فرد در نقشه های مشابه متفاوت عمل می کند

ولی برخی رفتارها به برخی نقش های اجتماعی وابسته هستند

و یک گونه از رفتار قالبی و کلیشه ای را رواج می دهند .

برخی رفتارهای کلیشه‌ای دائماً به گوش می‌رسند

مانند: کارگر ساختمانی خشن رقاص عجیب و غریب قاضی عادل کشیش درستکار وکیل دانا هنرمند خودمحور .

درک این موضوع که عبارت حقوق همواره مصداق ندارند نیز از رواج این باورها جلوگیری نمی کند .

بیشتر مواقع افراد با شغلی که دارند هویت می‌گیرند تا اینکه بیشتر با شخصیت فرد ایشان شناخته شوند .

به عنوان مثال “آن پرستاری که انتهای این خیابان زندگی می کند” و یا “پسرم که دکتر است”.

با توجه به اینکه هویت اجتماعی به حد زیادی در شخصیت افراد نقش دارد می توان

درک کرد که چرا بازنشستگی به عنوان یک تهدید برای شخصیت اجتماعی محسوب می شود .

در دوران کودکی و بلوغ ما به سمت داشتن استقلال

و قبول مسئولیت نقش یک بزرگسال و در یک طبقه بندی آکادمیک هدایت می شویم

تا بتوانیم برای یک نقش حرف های آماده شویم

اما کی و کجا برای نقش بازنشستگی آماده می شویم؟

اگر شما یک پرستار سالمند هستید چقدر می‌توانید

ارزش تقویت روابط فعالیت و نظیر آنها را کسب کنید؟!

وقتی که شغل اولویت اول فرد برای فعالیت ها تماس های ارتباطی و اجتماعی است

جدایی از آن به معنی یک خلق قابل توجه در زندگی او خواهد بود .

فرد با افزایش سن باید تشویق شود

تا تمایلاتی را که به شغل وابسته نیستند را در خود افزایش دهد .

بازیگر در دوران اشتغال فرد یاد بگیرد چگونه از اوقات فراغت خود راضی باشد لذت ببرد

و قدر آن را بداند بازنشستگی برای او آسان تر خواهد شد .

 به علاوه لذت بردن از اوقات فراغت یک فرآیند درمانی برای رهایی از استرس و ناهنجاری های مربوط به دوران کهولت است .

پرستارانی که با افراد سالمند و امراض وابسته به پیری کار می کنند

باید حقایقی مرتبط با بازنشستگی را نیز درک کنند .

به رغم اینکه تجربه بازنشستگی برای هر فرد متفاوت است

برخی واکنش ها و تجربه ها به طور قابل توجهی مشترک هستند .

مراحلی که رابرت اچکلی چند دهه قبل برای بازنشستگی ارائه داده است

می‌تواند همچنان توصیفی برای این فرایند پیچیده باشد :

مرحله دور

در مراحل ابتدایی اشتغال بازنشستگی در آینده به تصور می آید اما پیش بینی منطقی کمتر انجام می پذیرد .

مرحله نزدیک

وقتی بازنشستگی به واقعیت نزدیک می‌شود آماده شدن برای ترک شغل آغاز می شود

تا آن جایی که فرد به رویاپردازی برای نقش بازنشستگی می پردازد .

مرحله ماه عسل

بعد از مراسم بازنشستگی دوران هیجان انگیز شروع می‌شود

که خیال‌پردازی‌های پیشین در این دوران تا حدودی آزموده می‌شود.

افراد بازنشسته به کارهایی اقدام می کنند که هیچگاه زمان انجام آنها را به طور همزمان نداشته اند .

موارد زیادی می‌تواند این فعالیت ها را محدود کند مانند سلامتی درآمد پایین و شرایط زندگی .

مرحله نارضایتی

اوضاع زندگی تصویب می‌شود و سیر قهقرایی می‌یابد گاهی افسردگی نیز در این مرحله تجربه می شود

هرچه خیال‌پردازی‌های غیر واقعی مرحله قبل بیشتر باشد درجه نارضایتی بیشتر میشود .

مرحله آشنایی دوباره

انتخاب های واقعی تر و منابع رضایت بخش دیگری در نظر گرفته می شود.

واقعیت گرایی جایگزین روش ها و راه های قبلی می شود و می تواند رضایت بیشتری برای روش زندگی فراهم آورد .

مرحله تثبیت

درک مشخص از نقش بازنشستگی به وجود می‌آید

که چارچوبی را برای نگرانی ها درگیری ها و فعالیت های یک فرد سالمند ایجاد می کند .

وقتی بلافاصله بعد از ماه عسل به این مرحله وارد می‌شوند و برخی هیچ گاه به این مرحله وارد نمی شود .

مرحله نهایی

به دلیل مشهور شدن با شغل جدید و یا وابستگی به دلیل بیماری و معلولیت نقش فرد به عنوان یک بازنشسته تغییر کرده و محسوب می شود .

مداخلات پرستاری متفاوتی در دوران بازنشستگی سالمندان مورد نیاز است .

یاری رساندن به یک فرد سالمند در دوران بازنشستگی

اگر در مراحل اولیه و فاز ابتدایی صورت گیرد یک حرکت پیشگیری و برای حفظ سلامت و تندرستی در دوران پیری محسوب می شود .

به عنوان بخشی از این مداخلات پرستاری سالمند تشویق می‌شود

که در حفظ تندرستی و رژیم غذایی مناسب کوشش کند و از نوشیدن الکل و مواد مخدر ها خودداری کند

و سعی در داشتن یک برنامه منظم ورزشی داشته باشد .

مشاوره در خصوص حقایق مربوط به بازنشستگی می‌تواند

بخشی از مداخلات پرستاری سالمند در منزل مربوط به مرحله ای نزدیک باشد

و این در حالی است که کمک به فرد بازنشسته برای کسب یک دیدگاه مناسب

در مورد آزادی های جدید در مرحله ماه عسل می باشد .

ارائه حمایت‌های کافی در طول مرحله نارضایتی بدون تقویت احساس تعصب در مورد خود و کمک به فرد بازنشسته

برای یافتن منابع لذت‌بخش جدید باعث تسهیل مرحله آشنایی دوباره میشود .

تشویق و تقویت نقاط قوت فرد در مرحله تثبیت می توانند سبب بهبود روند سازگاری با بازنشستگی شود .

زمانی که مرحله بازنشستگی به دلیل ابتلا به بیماری با معلولیت به پایان خود می رسد

مدیریت کردن وابستگی شدید فرد شکل مناسب و محترمانه

و برخورد درست با فلان های ایجاد شده برای فرد بسیار حائز اهمیت می باشد .

سالمندان امروز به دنبال مواجه شدن با حوادث زندگی در حال تغییر دادن دیدگاه و طرز تلقی خود در مورد کار و بازنشستگی هستند .

آنها سعی میکنند که به جای تعریف یک فرد با توجه به شغل و حرفه ای یاد بگیرند

که شغل و حرفه ای یک فرد را با در نظر گرفتن کل زندگی و تعریف کنند .

متخصصین آموزشی شیوه های زندگی و برنامه ریزی دوران بازنشستگی تلاش می‌کنند

تا به افراد بیاموزند که اگر در دوران زندگی خود تعادل بین کار آموزش تفریحی زندگی خانوادگی خدمت به دیگران

و همچنین علایق و تمایلی که معمولاً در دوران فعال زندگی به تعویق انداخته می شوند تعادل ایجاد کنند

بازنشستگی آنها بسیار خوشایند تر و معنی دار تر خواهد بود .

پیشنهاد می شود که افراد کاملاً از کار کردن من نشوند بلکه در محیط کار باقی بمانند

اما نحوه کار کردن خود را تغییر دهند مثلاً تعطیلاتی داشته باشند

که به تفریحات مورد علاقه خود بپردازند و کیفیت زندگی خود را افزایش دهند .

توجه پرستاران سالمند به دیدگاه‌های خودشان در مورد بازنشستگی و ارزشیابی این عقاید فردی نیز مسئله حائز اهمیت می باشد .

آیا پرستاران سالمند بازنشستگی را به عنوان دورانی از آزادی و موقعیتی برای رشد می دانند

یا دورانی توام با تنهایی وابستگی و از دست دادن هدف و معنی زندگی .

آیا پرستاران سالمند با واقع‌بینی برای دوران بازنشستگی خود برنامه‌ریزی می‌کنند

و از مواجه شدن با واقعیات مربوط به بازنشستگی اجتناب می کنند .

دیدگاه پرستاران سالمند در مورد بازنشستگی رابطه پرستار و فرد بازنشسته را تحت تاثیر قرار می دهد

پرستاران سالمند در منزل می توانند به عنوان یک الگو برای ایجاد یا اصلاح نگرش و بازنشستگی و اقدامات مربوط به آن عمل کند .

 

کاهش درآمد در بازنشستگی

در کنار نیاز به ایجاد تطابق و سازگاری با بازنشستگی لازم است افراد بازنشسته با کاهش سطح درآمد خود نیز سازگار شوند .

وضعیت مالی و شرایط اقتصادی در تمام مراحل زندگی حائز اهمیت هستند .

زیرا که موارد بسیار زیادی از جمله رژیم غذایی وضعیت سلامتی و وضعیت سکونت ایمنی خودکفایی و انتخاب های ما را تحت تاثیر قرار می دهند .

معمولاً درآمد بازنشستگان نصف درآمد افراد شاغل می باشد .

برای بسیاری از سالمندان آمریکایی درآمد حاصل از بیمه

که در اصل به عنوان درآمد کمکی برای سالمندان در نظر گرفته شده بود درآمد اصلی آنها محسوب می‌شود

و این در حالی است که این مبلغ با تغییرات میزان تورم در جامعه تغییر نمی کند

بنابراین بسیاری از سالمندان و وضعیت اقتصادی مناسبی ندارند .

تعداد بسیار کمی از سالمندان درآمد دیگری از منابع شخصی خود دارند

که البته آن میزان درآمد نیز با توجه به استانداردهای جامعه کنونی و میزان تورم در آن چندان چشمگیر نمی باشد .

از میان افرادی که هم اکنون در حال کار هستند بیش از نیمی برنامه‌ای برای مقرری بازنشستگی خود ندارند .

بیشتر از یک نفر به ازای هر شش نفر از افراد سالمند در فقر به سر می برند .

فقط تعداد بسیار کمی از نظر اقتصادی در شرایط رفاهی مناسب قرار دارند .

تعداد کمی از سالمندان از دوران جوانی خود پول و سرمایه را ذخیره کرده اند تا در دوران کهولت خود از آن استفاده کنند .

سازگاری با افت درآمد یک سازگاری بسیار مهم است چون نیاز به تطابق و سازگاری با شرایط بسیار زیاد و پیچیده دیگری را مطرح می‌کند .

به عنوان مثال ممکن است فردی با یک زندگی اجتماعی بسیار فعال و اهل تفریح و سرگرمی

مجبور شود که به میزان زیادی از تفریحات خود بکاهد یا حتی آنها را حذف کند .

نقل مکانی به منازل ارزان قیمت تر ممکن است ضرورت پیدا کند

و به دنبال آن قطع ارتباط با اعضای فامیل یا گروه هایی که فرد با آنها در تماس بوده است مطرح خواهند شد .

ممکن است رژیم غذایی فرد شدیداً متحول شود .

ممکن است مراجعه به مراکز بهداشتی و پیگیری نیازهای بهداشتی و درمانی جنبه تجملی پیدا کند .

زیرا که فرد ذخایر مالی محدودی دارد که ترجیحاً مایل است

آنها را برای مخارج اصلی زندگی خود مانند غذا یا کرایه منزل هزینه کند .

اگر افراد سالمند برای دریافت کمک هزینه به فرزندان خود متکی باشند

در این صورت نیاز به ایجاد تطابق و سازگاری دیگری نیز مطرح خواهد بود .

باید تامین منابع مالی برای سالمندان سال ها قبل از بازنشستگی آنها شروع شود .

لازم از پرستاران افراد مسن مشغول به کار را تشویق نمایند ها متوجه مزایای بازنشستگی خود از نظر قانونی باشند و تحقیق کنند

که آیا حقوق بازنشستگی آنان با توجه به تغییرات میزان تورم تغییر خواهد کرد یا خیر .

همچنین لازم است به افراد سالمند کمک شود تا از همه حقوق خود آگاه بوده و آن حقوق را مطالبه نمایند .

آموزش روش های مدیریت منابع مالی نیز می تواند سودمند باشد .

لازم از پرستاران منزل از تاثیرات شرایط اقتصادی روی وضعیت سلامتی آگاه بوده

و در برنامه‌های سیاستگذاری در مورد مزایای مالی و حقوق سالمندان فعالانه شرکت نمایند .

 

 

مبلغ حقوق نگهداری از سالمند پوشکی